From God

Γελάστηκα.

Νόμιζα πως για κάποιο λόγο σοβαρό

ξαναγεννήθηκα.

Μπα.

Έτυχε.

Δε σ΄ αδικώ.

Μόνο να,

Σου ζητώ να μ΄ αφήσεις στη δική μου ειλικρίνεια.

Αυτή που ζω. ΙΣΩΣ.

Δεν έχω πάψει να χαμογελώ.

Το ξέρεις.

Περπάτησα αργά.

Μάλλον χάθηκα στο διάβα μου.

Ήταν φορές που με κύκλωνε η φωτιά.

Σε μια εντολή , εκ θεού, να πέσω στις φλόγες,

Πάντα αντιστάθηκα.

Και να ΄ μαι.

Σφίγγω τα δόντια, και προχωρώ.

I laughed.

I thought I was reborn for some serious reason.

Nah.

It just happened.

I don`t blame you.

Just to,

I ask you to leave me in my own sincerity.

The one I live. MAYBE.

I haven`t stopped smiling.

You know it.

I walked slowly.

I probably got lost on my way.

There were times when fire surrounded me.

In a command, from God, to fall into the flames,

I always resisted.

And here I am.

I grit my teeth and move forward.