(8) TO unknown (The great library)

Γλυκιά μελαγχολία

για ό,τι κι αν έζησα, όποτε…

Είναι φορές, που ένα αεράκι γλυκό, απαλό

μου φέρνει μνήμες μακρινές, κάποιας ίσως άλλης ψυχής,

που απλώς θέλει τότε να θυμηθεί, να μου μιλήσει…

Φθινοπωρινές ανατολές

και σούρουπο γκρι.

Όλα μικρά

Όλα μεγάλα.

Όλα μέσα μου τόσα πολλά.

Να ξαναγύριζα…

στα χρώματα της γης, της άμμου, του σπάγκου,

στα στάχια.

Σα να ΄ρχεται από κει…

Αλεξάνδρεια, Κάιρο, τέντες και λεμονάδα δροσερή

Να φιλέψεις το διαβάτη που ξεστράτισε…

Να έχεις τη Γνώση.

Και κάποιες νότες,

ακορντεόν θα πρέπει να ΄τανε

ή ίσως οι καλαμιές που γέρναν…

Κι απογεύματα κίτρινα και μπεζ και λευκά

Συζητήσεις σε βεράντες σκεπαστές

Και βράδια με λάμπες και φλόγες ψηλές

Σ΄ αντικριστά ξύλινα ράφια, μ΄ ένα τραπέζι βαρύ

Για ν΄ αντιγράφεις τα Μεγάλα Μυστήρια.

Θάλασσα και Γη

Βροχές ξαφνικές κι Αέρας ζεστός

Φιλικός ο Θεός μαζί μας, ξορκισμένος

Απλόχερα μας δώρισε τον Ήλιο.

Η μεγάλη βιβλιοθήκη

Sweet melancholy,

for whatever I have lived, whenever...

There are times when a sweet, gentle breeze

brings me distant memories, of perhaps another soul,

that simply wants to remember, to speak to me...

Autumn sunrises

and gray twilight.

All things small,

All things large,

All within me so many.

To return...

to the colors of the earth, the sand, the spangle,

to the ears of corn.

As if it comes from there...

Alexandria, Cairo, tents, and cool lemonade.

To Treat the traveler who has changed his path.

To have Knowledge.

And some notes,

it must have been an accordion

or perhaps the leaning reeds...

And yellow and beige and white evenings

Conversations on covered verandas

And nights with tall lamps and flames

On opposite wooden shelves, with a heavy table

To transcribe the Great Mysteries.

Sea and Earth

Sudden rains and warm Air

Friendly God with us, enchanted

Generously gave us the Sun.

The great library.