(12) 12 love Poems

Είναι αστείο.

Πάντα μου έλεγες , είσαι εδώ.

Μα , πώς γίνεται τότε εγώ να λείπω?

Σ’ εγκατέλειψα.

Ένα μήνυμα απλό – φεύγω…

από μένα . γίνομαι εσύ, ή ίσως εγώ,

άλλος.

Μαγεμένη στην απουσία του λευκού

Υποταγμένη στην πληρότητα

Στο άδειο.

Μια χάρτινη μάσκα θεάτρου

Παλιού.

Μια υπόσχεση. Κι ο ουρανός φλέγεται

Απ’ τ’ άδικο των Θεών μας,

Που έχουν τα πάντα σωστά ποιήσει.

Μια σκάλα απλησίαστη

Κι όλα γίνονται άγια, ΙΕΡΑ.

Πνεύματα των καιρών, λυπηθείτε με.

Στο έλεός σας αναζητώ τη γνώση

Του σταυρού των μυστηρίων.

It`s funny.

You always used to say, "You are here."

But how can I be absent then?

I abandoned you.

A simple message - I`m leaving...

from me. I become you, or maybe I become someone else.

Enchanted in the absence of white

Submissive to fullness

In emptiness.

A paper theater mask

Old.

A promise. And the sky is aflame

From the injustice of our Gods,

Who have perfectly crafted everything.

An unapproachable ladder

And everything becomes sacred, HOLY.

Spirits of time, have mercy on me.

In your mercy, I seek the knowledge

Of the cross of mysteries.