από τα ερωτικά - 1ο
Δε θα καταλάβεις . Ποτέ. You won’t understand. Never.
Μα δέσμια των ματιών σου, γέμιζα But captive to your eyes,
τις νύχτες της απουσίας σου με I filled the nights of your absence
χρώματα, φίδια και δαγκωματιές. with colors, snakes, and bites.
Ένα μαχαίρι, λεπτό και μυτερό, δε A knife, thin and sharp,
θα έκοβε ποτέ. would never cut.
Δεν είχα αίμα, δεν είχα φλέβες. I had no blood, no veins.
Μια αέρινη φαντασία στα χαλινάρια An airy fantasy in the reins of the
των ουρανών. Κι ύστερα; heavens. And then?
Βροχή πάλι. Κι ένα σώμα να το Rain again. And a body melting in
λιώνει το νερό. the water.
Να γίνεται ποτάμι, στο δρόμο, Becoming a river on the road,
πατημένο από αυτοκίνητα, trodden by cars, people,
ανθρώπους και τεράστιες λακκούβες. and huge puddles.
Και πουθενά διέξοδος. Ένας αγωγός, And nowhere an outlet. A conduit,
μια αποχέτευση… a drainage...
Πόσο θλιβερές είναι φορές οι λέξεις How sad times words can be,
ίσως περισσότερο κι απ ΄ τις πράξεις. perhaps more than actions.
Τι κι αν ήταν φόνος τελικά; What if it was murder in the end?
Ποιος θα αποφύγει το θάνατο; Who will escape death?
Κλαις? Do you cry?
Γιατί? Why?
Ποτέ δεν ήμαστε {ή είμαστε} μαζί We were never(or are we)together
ένας πλημμυρισμένος Παράδεισος. a flooded Paradise.
mx7taf5gqm|00008E9992D3|xanthie|articles|soma|3923A958-1835-4269-8722-FDB72D6CD553